Δικαστική δικαίωση για τα stage

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ από το Σωματείο stage ΟΑΕΔ:

ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΤΗΝ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗ ΘΕΣΗ ΝΑ ΣΑΣ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΟΥΜΕ ΟΤΙ Η ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΤΩΝ ΠΡΟΣΩΡΙΝΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΜΕΤΡΩΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΘΗΚΕ ΚΑΙ ΔΥΟ ΕΚ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΔΙΚΑΣΙΜΩΝ ΕΙΧΑΝ ΘΕΤΙΚΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ.ΚΑΤΟΠΙΝ ΤΗΣ ΑΠΟ 24/11/2010 ΠΡΟΣΩΡΙΝΗΣ ΔΙΑΤΑΓΗΣ ΤΗΣ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ ΔΙΑΤΑΣΕΤΑΙ Ο ΟΑΕΔ ΝΑ ΑΠΟΔΕΧΕΤΑΙ ΣΤΙΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΤΟΥ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΕΥΓΟΝΤΕΣ ΕΩΣ ΤΗΝ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΤΗΣ ΑΙΤΗΣΕΩΣ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΚΑΤΑΒΑΛΛΟΝΤΑΙ ΟΙ ΝΟΜΙΜΕΣ ΑΠΟΔΟΧΕΣ.ΕΠΙΣΗΣ ΚΑΤΟΠΙΝ ΤΗΣ ΑΠΟ 25/11/2010 ΠΡΟΣΩΡΙΝΗΣ ΔΙΑΤΑΓΗΣ ΤΗΣ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ ΔΙΑΤΑΣΟΝΤΑΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΑ ΙΔΙΑ.ΕΙΝΑΙ ΠΛΕΟΝ ΔΕΔΟΜΕΝΟ ΟΤΙ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΠΗΘΑΝΟΛΟΓΗΘΗΚΕ Η ΝΟΜΙΜΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΑΙΤΗΜΑΤΩΝ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΣΤΙΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΠΟΥ ΠΑΡΕΙΧΑΜΕ ΤΙΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΣΥΜΒΑΣΕΩΝ ΜΑΣ ΣΕ ΑΟΡΙΣΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ.ΟΙ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΑΥΤΕΣ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΣΤΑΘΜΟ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΙΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΛΟΓΟ ΟΤΙ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΔΙΚΑΣΤΗΣ ΔΙΚΑΙΩΝΕΙ ΤΟΣΟ ΜΕΓΑΛΟ ΑΡΙΘΜΟ ΠΡΟΣΦΕΥΓΟΝΤΩΝ (65 ΚΑΙ 67 ΑΤΟΜΩΝ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΑ).ΘΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΟΥΝ ΠΡΟΣΩΡΙΝΟ ΘΕΤΙΚΟ ΥΛΙΚΟ ΓΙΑ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΑΛΛΕΣ ΕΚΚΡΕΜΕΙΣ ΔΙΚΕΣ ΠΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ,ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ ΜΑΣ ΣΕ ΑΟΡΙΣΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ,ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΒΟΛΗ ΤΩΝ ΔΕΔΟΥΛΕΥΜΕΝΩΝ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΟΔΟΣΗ ΤΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΜΑΣ ΕΙΣΦΟΡΩΝ.ΑΛΛΩΣΤΕ ΚΑΘΕ ΘΕΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΑΦΟΡΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΒΟΗΘΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΤΟΝ ΣΥΛΛΟΓΟ ΜΑΣ.ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΜΕ ΟΤΙ ΑΝΑΜΕΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΣ ΔΙΚΗΣ ΤΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΤΩΝ ΣΥΝΑΔΕΛΦΩΝ ΤΗΣ 29/10/2010.ΟΠΩΣ ΕΠΙΣΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΥΡΙΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΜΕΤΡΩΝ ΣΤΙΣ 6/12,10/12 ΚΑΙ 13/12/2010 ΑΡΧΗΣ ΓΕΝΟΜΕΝΗΣ ΤΩΝ ΣΥΝΑΔΕΛΦΩΝ ΠΟΥ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΔΕΝ ΚΕΡΔΗΣΑΝ ΤΗΝ ΠΡΟΣΩΡΙΝΗ ΑΓΩΓΗ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΣΤΙ 23/11/2010.ΣΑΣ ΓΝΩΣΤΟΠΟΙΟΥΜΕ ΟΤΙ ΟΙ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΑΠΟ 24/11 ΚΑΙ 25/11/2010 ΤΩΝ ΠΡΟΣΩΡΙΝΩΝ ΔΙΑΤΑΓΩΝ Η ΜΕΝ ΠΡΩΤΗ ΕΧΕΙ ΕΠΙΔΩΘΕΙ ΣΤΟΝ ΟΑΕΔ ΣΤΙΣ 26/11/2010 ΚΑΙ Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΣΤΗΣ 29/11/2010 ΤΟ ΠΡΩΙ.ΑΠΑΝΤΕΣ ΟΙ ΔΙΚΑΙΩΘΕΝΤΕΣ ΠΡΟΣΦΕΥΓΟΝΤΕΣ ΤΩΝ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΩΝ ΑΥΤΩΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΟΥΝ ΤΗΝ ΔΕΥΤΕΡΑ 29/11/201Ο ΣΤΙΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΕΧΟΥΝ ΕΡΓΑΣΙΑ.Η ΠΑΡΕΧΟΜΕΝΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΕΡΓΑΣΙΑ ΥΠΟ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΤΑΚΤΙΚΟΥ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥ (ΩΡΑΡΙΟ,ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ Κ.Τ.Λ).ΟΙ ΔΙΕΥΘΥΝΤΕΣ ΤΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΘΑ ΕΝΗΜΕΡΩΝΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΤΟΥ ΟΑΕΔ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΝΩΘΕΝ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ.ΓΙΑ ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΘΕΜΑ ΘΑ ΕΝΗΜΕΡΩΘΕΙΤΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΙΚΗΓΟΡΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΣΥΛΛΟΓΟ.ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΠΡΟΚΥΨΕΙ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΕΙΣΘΕ ΝΑ ΜΑΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΕΤΕ ΕΓΚΑΙΡΑ.ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΜΟΝΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΙΜΟΝΗ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΚΑΙ ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΜΕ ΝΑ ΚΕΡΔΙΖΟΥΜΕ ΜΑΧΕΣ ΜΕ ΤΗΝ ΒΟΗΘΕΙΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΔΙΚΗΓΟΡΟΥ ΜΑΣ Κ.ΠΑΥΛΑΤΟΥ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΕΠΙΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΣΤΟΧΟΥ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΟΝΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΜΑΣ.ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΔΩ ΚΑΙ ΠΕΡΑ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ.

Κουτρουμάνης:Οι απολύσεις και η μείωση των αποδοχών δεν δίνουν λύσεις στο πρόβλημα της ανταγωνιστικότητας

Οι επιχειρήσεις θα πρέπει να επωφεληθούν από τα προγράμματα προστασίας της απασχόλησης του ΟΑΕΔ και να μην προβούν σε μειώσεις προσωπικού και αμοιβών τόνισε μεταξύ άλλων ο Αναπληρωτής Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης Γιώργος Κουτρουμάνης, ανοίγοντας τις εργασίες της ημερίδας "Συνάντηση Γνώσης" που οργάνωσε ο Σύνδεσμος Διοίκησης Ανθρώπινου Δυναμικού Ελλάδας (ΣΔΑΔΕ). Ο κ. Κουτρουμάνης αναφέρθηκε στην εφαρμογή 17 προγραμμάτων κόστους 2,5 δισ. ευρώ και 670.000 θέσεις εργασίας και τόνισε ότι οι απολύσεις και η μείωση των αποδοχών δεν δίνουν λύσεις στο πρόβλημα της ανταγωνιστικότητας.Η κυβέρνηση έχει ευθύνη για τις αλλαγές στο θεσμικό πλαίσιο, είπε χαρακτηριστικά, αλλά και οι επιχειρήσεις πρέπει να συμβάλουν στην έξοδο από την κρίση και την ανάπτυξη με την κοινωνική και εταιρική ευθύνη. Η ανάπτυξη προϋποθέτει και διατήρηση της κοινωνικής συνοχής, σημείωσε ο αναπληρωτής υπουργός Εργασίας και οι εργαζόμενοι πρέπει να έχουν αξιοπρεπείς αποδοχές και υψηλό ηθικό, για να μπορέσουν να αποδώσουν και να δημιουργήσουν.

Ο κ. Κουτρουμάνης αναγνώρισε ότι οι επιχειρήσεις αντιμετωπίζουν προβλήματα και πρόσθεσε ότι η πορεία που έχουμε μπροστά μας είναι δύσκολη και δεν αντιμετωπίζεται με μαγικές συνταγές. "Προχωρούμε", είπε στις διαρθρωτικές αλλαγές που είναι απαραίτητες μετά από καθυστέρηση πολλών ετών. Απαιτούνται αλλαγές στη λειτουργία του κράτους και της δημόσιας διοίκησης επαναρύθμιση του εργασιακού μοντέλου, μεταρρύθμιση του εκπαιδευτικού συστήματος, του συστήματος Υγείας και του συστήματος Ασφάλισης".Ανέφερε επίσης ότι είναι εφικτή η μείωση του μη μισθολογικού κόστους και του κόστους της λειτουργίας της διοίκησης. «Με την εφαρμογή του συστήματος ηλεκτρονικής συνταγογράφισης για πρώτη φορά μέσα στα 20 τελευταία χρόνια πετύχαμε μείωση των δαπανών σε φάρμακα κατά 850 εκατομμύρια ευρώ" τόνισε και πρόσθεσε ότι το υπουργείο Εργασίας φιλοδοξεί να εξοικονομήσει τον επόμενο χρόνο 1,4 δις ευρώ "προκειμένου" όπως είπε, "να φθάσουμε στα μέσα επίπεδα των υπολοίπων ευρωπαϊκών χωρών».

Για το ζήτημα της εισφοροδιαφυγής είπε ότι η αντιμετώπιση του προβλήματος θα μπορούσε να δημιουργήσει στα ασφαλιστικά Ταμεία πλεόνασμα της τάξεως των 8,5 δισ. ευρώ και να οδηγήσει σε μείωση των ασφαλιστικών εισφορών .Αναφερόμενος στις εργασιακές σχέσεις ο κ. Κουτρουμάνης εξέφρασε τη βεβαιότητα ότι είναι δυνατόν να βρεθεί η χρυσή τομή και ειδικότερα για τις επιχειρησιακές συμβάσεις τόνισε, ότι η οριζόντια εφαρμογή τους στο σύνολο μιας αγοράς στην οποία οι περισσότερες επιχειρήσεις απασχολούν λιγότερους από 50 εργαζομένους μπορεί να έχει αρνητικές συνέπειες τόσο για τους εργαζόμενους όσο και για τις επιχειρήσεις.Απαντώντας σε ερώτηση σχετική με το θέμα των ευέλικτων σχέσεων εργασίας είπε ότι στην Ελλάδα, η "ευελιξία" κυρίως στις μικρές επιχειρήσεις είναι μεγαλύτερη από κάθε άλλη χώρα και πως τα προβλήματα δεν οφείλονται τόσο στη νομοθεσία όσο στην αδυναμία ελέγχου της εφαρμογής της. Πρόσθεσε ότι στο νόμο για τις εργασιακές σχέσεις που θα φέρει η κυβέρνηση μέχρι το τέλος του χρόνου θα γίνει προσπάθεια αποτύπωσης της πραγματικότητας που υπάρχει με την υιοθέτηση όμως ενιαίων κανόνων ώστε να μην υπάρξει απορρύθμιση στην αγορά εργασίας.Στην ημερίδα μίλησε και ο Διοικητής του ΟΑΕΔ κ. Ηλίας Κικίλιας που αναφέρθηκε στον ιδιαίτερο ρόλο του Οργανισμού για την ενίσχυση των επιχειρήσεων.

Αίσθηση προκάλεσε η αναφορά του κ. Μιχάλη Χάλαρη, ειδικού γραμματέα του ΣΕΠΕ ότι ξεκινά το επόμενο χρονικό διάστημα η δυνατότητα υποβολής των καταστάσεων προσωπικού των επιχειρήσεων μέσω διαδικτύου. Με τον τρόπο αυτό παρακάμπτεται μια χρονοβόρα γραφειοκρατική διαδικασία και αποφεύγεται και η επιβολή προστίμων λόγω καθυστερήσεων ενώ ταυτόχρονα διευκολύνονται οι διασταυρώσεις στοιχείων για τον εντοπισμό της εισφοροδιαφυγής και της ανασφάλιστης εργασίαςΣτην ημερίδα συμμετείχαν διευθυντές Ανθρωπίνου Δυναμικού, των σημαντικότερων ελληνικών επιχειρήσεων
tovima.gr

Ηλίας Κικίλιας-Από τις κρατικές στις δημόσιες κοινωνικές υπηρεσίες

Η ιστορία διδάσκει ότι οι κρίσεις οδηγούν είτε στην καταστροφή είτε στην αναζωογόνηση. Στην καταστροφή οδηγούν όταν υπάρχει αδράνεια, εμμονή σε δογματικές αντιλήψεις και ανυπέρβλητη αντίσταση στην αναγνώριση της πραγματικότητας και στη κοινή λογική. Στην αναζωογόνηση, οδηγούν όταν υπάρχει έγκαιρη προσαρμογή, και συμπαράταξη με τις δυνάμεις της προόδου και της δημιουργίας. Όταν υπάρχει προσπάθεια συνεχής, συστηματική, αποδεσμευμένη από ψευτο-υποσχέσεις και δογματικές αντιλήψεις.
Αυτό που σήμερα ονομάζουμε κατ’ ευφημισμό «κράτος πρόνοιας» είναι στην ουσία ένα σύνολο δαπανών – που δεν υστερεί σημαντικά από τον μέσο ευρωπαϊκό όρο – που αντιστοιχούν σε ένα απίστευτο αριθμό παροχών, επιδομάτων, επιδοτήσεων, ρυθμίσεων κλπ. για έναν εκτεταμένο αριθμό επιμέρους κοινωνικών ομάδων οι οποίες απέκτησαν τα δικαιώματα αυτά όχι με βάση το κριτήριο της πραγματικής ανάγκης αλλά της ψηφοθηρίας. Για το λόγο αυτό, από κάθε 1 ευρώ δαπάνης για κοινωνικές παροχές (οικογένεια, μητρότητα, φτώχεια, κλπ.) ίσως λιγότερα από 30 λεπτά πιάνουν τόπο. Αυτό ισοδυναμεί με απώλεια αρκετών δισ. ευρώ, τα οποία ενισχύουν το εισόδημα και την κατανάλωση κάποιων κοινωνικών ομάδων, αλλά αφήνουν τους πραγματικά φτωχούς απροστάτευτους.
Εδώ και περίπου 15 χρόνια το κράτος δαπανά σχεδόν το 1 / 4 του ΑΕΠ για κοινωνικές πολιτικές, ποσό που δεν υστερεί σημαντικά από άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Τι γίνονται αυτά τα σχεδόν 60 δισεκατομμύρια ευρώ; Που δαπανώνται; Ποιοι ωφελούνται; Πιάνουν τόπο;
Πάνω από τα μισά χρηματοδοτούν τις συντάξεις. Αν δεν γινόταν η πρόσφατη μεταρρύθμιση του Ασφαλιστικού Συστήματος, σε λίγα χρόνια σχεδόν όλες οι κοινωνικές δαπάνες θα δίνονταν για την κάλυψη των συντάξεων, χωρίς δυνατότητα για την Παιδεία, την Υγεία, την Απασχόληση, τις Κοινωνικές Υπηρεσίες.
Τα υπόλοιπα μειώνουν τη φτώχεια μόνο κατά 3% όταν τα ίδια χρήματα στην Ευρώπη μειώνουν τη φτώχεια κατά 9%, δηλαδή τρείς φορές περισσότερο.
Αν πάρουμε για παράδειγμα μόνο το πεδίο της «οικογένειας – μητρότρητας» – που έχει άμεση σχέση με το δημογραφικό και το ασφαλιστικό – ο κατάλογος των σχετικών ρυθμίσεων είναι κυριολεκτικά αχανής, και το συνολικό κόστος απίστευτο. Το ουσιώδες είναι το κόστος αυτό δεν αντιστοιχεί σχεδόν καθόλου σε παροχή υπηρεσιών όπως οι παιδικοί σταθμοί, αλλά εκτείνεται από επιδοτήσεις και συνταξιοδοτικές ρυθμίσεις μέχρι …άδειες για ταξί και περίπτερα, και μάλιστα χωρίς εισοδηματικά ή περιουσιακά κριτήρια.
Το εκπαιδευτικό μας σύστημα έχει αποτύχει να εξασφαλίσει την ισότητα των ευκαιριών στην εκπαίδευση και τη ζωή, και δεν έχει πλέον την εμπιστοσύνη της κοινωνίας. Οι μαθητικές επιδόσεις των παιδιών μας καταλαμβάνουν μία από τις 3 τελευταίες θέσεις μεταξύ των 30 χωρών του ΟΟΣΑ, την ίδια στιγμή που κάθε χρόνο δαπανώνται για την παιδεία σχεδόν 11 δισεκατομμύρια από τα οποία μάλιστα το 40%, σχεδόν 4,5 δις. αποτελούν ιδιωτική δαπάνη των νοικοκυριών, αφού πάνω από μισούς μαθητές του δημοτικού και του γυμνασίου και οι 3 στους 4 μαθητές του λυκείου καταφεύγουν στην παραπαιδεία. Οι φτωχότερες οικογένειες δαπανούν το 10% – 15% του εισοδήματός τους στην παραπαιδεία, για να δουν τελικά τα παιδιά τους να αποκλείονται ολοένα και περισσότερο από τις «καλύτερες» ανώτατες σχολές, αφού δεν μπορούν να συναγωνιστούν με ίσους όρους τα παιδιά από οικογένειες των πιο εύπορων στρωμάτων.
Στην υγεία, είναι ενδεικτικό ότι ο κάθε πολίτης της χώρας μας πληρώνει κατά μέσο όρο από την τσέπη του 1.100 € ετησίως για υπηρεσίες υγείας, όταν το αντίστοιχο ποσό για τους πολίτες των άλλων χωρών της ζώνης του ευρώ ανέρχεται στα 770 €. Και δυστυχώς, η δαπάνη αυτή δεν επιβαρύνει μόνο τους «έχοντες» καθώς οι φτωχότερες οικογένειες δεσμεύουν έναν μισθό ετησίως για υπηρεσίες υγείας ενώ οι χαμηλοσυνταξιούχοι ξοδεύουν περίπου 2,5 συντάξεις το χρόνο για τον ίδιο λόγο. Γιατί συμβαίνει αυτό; Διότι κληρονομήσαμε το πιο «ιδιωτικοποιημένο» σύστημα υγείας στην Ευρώπη. Γιατί σήμερα από τους 376 αξονικούς τομογράφους που λειτουργούν στη χώρα, οι 247 ανήκουν σε ιδιώτες.
Στο κρίσιμο πεδίο της Δια Βίου Μάθησης η Ελλάδα βρίσκεται στις τελευταίες θέσεις μεταξύ των χωρών της Ευρώπης. Την ίδια στιγμή που τα τελευταία 20 χρόνια δαπανήθηκαν τεράστια ποσά για Επαγγελματική Εκπαίδευση και Κατάρτιση, οι δυνατότητες μετεκπαίδευσης είναι σχεδόν ανύπαρκτες και μια μεγάλη μερίδα νέων με προσόντα αναζητούν την τύχη τους στο εξωτερικό.
Η κοινωνική προστασία στην Ελλάδα σε μεγάλο βαθμό εξαντλείται στη χορήγηση πενιχρών εισοδηματικών ενισχύσεων που τελικά δεν πιάνουν τόπο, ενώ η παροχή δημόσιων κοινωνικών υπηρεσιών υστερεί. Η ευθύνη για τη φροντίδα των παιδιών και των ηλικιωμένων εξακολουθεί να ανήκει κυρίως στην οικογένεια, όπου συχνά βαρύνει τις γυναίκες. Όσοι μπορούν, αναγκάζονται να στραφούν στις υπηρεσίες του ιδιωτικού τομέα (βρεφονηπιακοί σταθμοί, οίκοι ευγηρίας) και ιδίως στις κατ’οίκον υπηρεσίες όπου απασχολούνται περισσότερο ανασφάλιστες μετανάστριες. Η οικογένεια βαρύνεται τελικά με τη φροντίδα του παιδιού, του ηλικιωμένου, του ανέργου, του φοιτητή, του ασθενή, του ατόμου με αναπηρία. Και ποτέ δεν έχει μόνο έναν να φροντίσει. Το σημερινό κοινωνικό κράτος δεν εξετάζει αν η οικογένεια αντέχει να το κάνει. Μια από τις πολλές σοβαρές επιπτώσεις αυτής της τακτικής είναι και η υπογεννητικότητα που μαστίζει την κοινωνία μας.
Το ουσιώδες, όμως, είναι το εξής: Η φιλοσοφία της κοινωνικής πολιτικής στη χώρα μας δεν στοχεύει στην προστασία και την ενδυνάμωση των αδυνάμων μέσω της παροχής «ευκαιριών» και της δημιουργίας «δυνατοτήτων» (capabilities κατά Amartya Sen) ανοδικής κοινωνικής κινητικότητας σε ευρείες κοινωνικές κατηγορίες. Αντίθετα, έχει τον χαρακτήρα της θέσπισης οικονομικών δικαιωμάτων και προνομίων με τη μορφή των κρατικών παροχών και εγγυήσεων. Υπό την ευρεία έννοια, μια ατέλειωτη σειρά παροχών – από τις μόνιμες αγροτικές επιδοτήσεις και την δημόσια εργοδοσία, ως τις αλλεπάλληλες νομιμοποιήσεις της αυθαίρετης δόμησης, την ανοχή της φοροδιαφυγής και εισφοροδιαφυγής των μικρομεσαίων και την πληθώρα των μικρο-προνομίων στο ασφαλιστικό ή τη φορολογία με βάση τις συντεχνιακές πρακτικές – αποτελούν στην πραγματικότητα την κοινωνική πολιτική «ala grecque».
Με λίγα λόγια, αντί να παρέχει ίσες ευκαιρίες κοινωνικής ανόδου, το ίδιο το κράτος ορίζει άμεσα ποιες ομάδες θα ανέβουν κοινωνικά και εγγυάται την διατήρηση του εισοδηματικού τους επιπέδου και του κοινωνικού τους status σε βάρος όλων των άλλων. Τα διάφορα προνόμια, συνεπώς, δεν αθροίζονται απλά σε μια δυσβάστακτη δημοσιονομική δαπάνη, αλλά αποτελούν το μέτρο του δημοκρατικού ελλείμματος του πολιτικού μας συστήματος.
Δομικό χαρακτηριστικό στοιχείο είναι ότι στη χώρα μας δημόσια υπηρεσία δεν σημαίνει μια υπηρεσία που έχει ως στόχο την εξυπηρέτηση του πολίτη και αξιολογείται με βάση τις επιδόσεις της ως προς αυτό, αλλά κυρίως ένας χώρος άσκησης κρατικής εξουσίας που απασχολούνται κρατικοί υπάλληλοι. Στη λογική αυτή η παροχή κοινωνικών υπηρεσιών συνεπάγεται την διόγκωση της κρατικής απασχόλησης. Σε μια άλλη λογική, όμως, δημόσια υπηρεσία είναι αυτή που εξυπηρετεί με την μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα τον πολίτη, στην οποία έχουν πρόσβαση όλοι οι πολίτες, χρεώνονται ανάλογα με την εισοδηματική τους κατάσταση, είναι υπό δημόσιο έλεγχο, αξιολόγηση και εποπτεία, ανεξάρτητα από το ιδιοκτησιακό καθεστώς του φορέα που την παρέχει. Η λογική αυτή στην ορολογία της συντήρησης ονομάζεται …ιδιωτικοποίηση.
Οι δημόσιες υπηρεσίες κοινωνικού χαρακτήρα αντιμετωπίζουν τον πολίτη ως μια «διοικητική» απρόσωπη οντότητα, ανεξάρτητα από τις εξατομικευμένες ανάγκες του. Αλλά ο κοινωνικά αποκλεισμένος, για παράδειγμα, δεν είναι απλά ένας «πολίτης» ίδιος με τον πολίτη που ζητά ένα πιστοποιητικό. Από αυτό εκπορεύεται και το ότι ακόμα και δυνητικά ενεργητικά μέτρα στην πράξη «παθητικοποιούνται». Η κουλτούρα της δημόσιας διοίκησης είναι μια σοβαρή παράμετρος που σίγουρα χρειάζεται χρόνο για να μεταβληθεί. Αλλά το γεγονός αυτό πολλές φορές αφενός χρησιμοποιείται σαν άλλοθι για την αδράνεια της πολιτικής διακυβέρνησης και την αποποίηση της πολιτικής ευθύνης και αφετέρου στοχοποιεί συλλογικά τους δημόσιους υπαλλήλους και αποτρέπει τις αναγκαίες συμπράξεις των δημιουργικών δυνάμεων. Η κουλτούρα της δημόσιας διοίκησης, όμως, είναι ένα παραπροϊόν του πελατειακού διοικητικού συστήματος και όλων εκείνων των επιμέρους ρυθμίσεων, των οποίων τόσο η δημιουργία όσο και η μεταβολή είναι κατά μείζονα λόγο ευθύνη της πολιτικής διακυβέρνησης. Κατά συνέπεια, η πολιτική ευθύνη έγκειται στην συστηματική αλλαγή των πεδίων αυτών (διοικητικές ρυθμίσεις, συνεχής αξιολόγηση, κλπ.) και την εποπτεία της εφαρμογής τους, τα οποία μπορούν να έχουν ακόμα και άμεσες θετικές επιπτώσεις στην καθημερινότητα του πολίτη και αποτελούν την αναγκαία προϋπόθεση για την αλλαγή της κουλτούρας των υπαλλήλων.
Οι παραπάνω διαπιστώσεις οδηγούν στο συμπέρασμα ότι ανάπτυξη κοινωνικών υπηρεσιών δημοσίου χαρακτήρα στη χώρα μας προϋποθέτει τον σαφή επανακαθορισμό της ίδιας της έννοιας του «δημοσίου» και την διάκριση από το «κρατικό». Μόνο έτσι μπορούν να κινητοποιηθούν οι δημιουργικές δυνάμεις της κοινωνίας και οι δυνατότητες που ανοίγονται είναι πολλές.
Στην σημερινή εποχή το παραδοσιακό κράτος πρόνοιας αντιμετωπίζει μία ριζοσπαστική μεταβολή: καλείται να ασχοληθεί με άτομα, όχι με “πληθυσμούς”, ή με “στοχευμένες ομάδες”, ή με στατιστικές κατηγορίες ή ακόμα και με τάξεις με την παραδοσιακή έννοια που τους δίνει η πολιτική θεωρία των τάξεων. Αυτό συμβαίνει γιατί οι κοινωνικά αποκλεισμένοι συγκροτούν, στην πραγματικότητα, μία “μη-τάξη”: δεν έχουν “κοινά συμφέροντα” και δεν μπορούν να κινητοποιηθούν με τον παραδοσιακό τρόπο. Ταυτόχρονα, η απάθεια των μηχανισμών της κοινωνικής πρόνοιας τροφοδοτείται από την αποσύνδεση μεταξύ της οικονομίας και της κοινωνίας. Σε αυτό το πλαίσιο, το κρίσιμο ζήτημα είναι η υπέρβαση της απάθειας του κράτους πρόνοιας και αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο με τον επαναπροσδιορισμό των κοινωνικών δικαιωμάτων μέσα από μία δημοκρατική διαδικασία καθορισμού “καταφατικών δεσμεύσεων” των δικαιούχων των υπηρεσιών κοινωνικής πρόνοιας. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος, για παράδειγμα, για να επαναπροσιορίσουμε το δικαίωμα των ανέργων να ενταχθούν όχι απλά στην αγορά εργασίας αλλά στην κοινωνία γενικότερα. Με αυτό τον τρόπο, οι άνεργοι προσδιορίζονται όχι μόνο σαν δικαιούχοι προνοιακών παροχών αλλά σαν ενεργοί πολίτες . Ανάμεσα στο παραδοσιακό δικαίωμα και την πατερναλιστική κοινωνική αρωγή υπάρχει ένας άλλος μονοπάτι αμοιβαίας συνδρομής ανάμεσα στα άτομα και την κοινωνία.
Αν είμαστε αντίθετοι στην πλήρη υποταγή της κοινωνίας στη λογική της αγοράς υπάρχει μόνο μία διέξοδος: να δημιουργήσουμε έναν ενδιάμεσο οικονομικό χώρο μέσα από την διαμόρφωση καινοτόμων πρωτοβουλιών για τους παρόχους κοινωνικών υπηρεσιών. Οι υφιστάμενες ελλείψεις, για παράδειγμα, στο τομέα της αντιμετώπισης της ακραίας φτώχειας είναι γνωστές. Μια κοινωνική πρωτοβουλία που βασίζεται σε έναν καινοτόμο συνδυασμό των δυνάμεων της πολιτείας, της εκκλησίας και του κοινωφελούς εθελοντικού τομέα που ενεργοποιείται με στόχο την αντιμετώπιση των επιπτώσεων της ακραίας φτώχειας και της κοινωνικής περιθωριοποίησης θα μπορούσε να αποδώσει πολλά. Ένας ευέλικτος, αξιόπιστος και διαφανής μηχανισμός με άμεση πρόσβαση στην κοινωνική βάση όπως είναι η γειτονιά και η οικογένεια. Εξίσου πολλά θα μπορούσε να αποφέρει μια κοινή πρωτοβουλία της πολιτείας, της τοπικής αυτοδιοίκησης και του εθελοντικού τομέα που ενεργοποιείται με στόχο την προστασία, τη διατήρηση και την αναβάθμιση του περιβάλλοντος.
Τέτοιου τύπου πρωτοβουλίες μπορούν;
Να κινητοποιήσουν: Να καταστούν μοχλός κινητοποίησης των δημιουργικών δυνάμεων της κοινωνίας των πολιτών.
Να ενδυναμώσουν: Να ενισχύσει τους τοπικούς κοινωνικούς ιστούς μέσω της συνεργασίας τόσο πολιτών από κάθε κοινωνική ομάδα όσο και διαφόρων τύπων οργανισμών με βάση την συμμετοχή σε μια κοινή προσπάθεια.
Να ενθαρρύνουν: την Περιβαλλοντική και την Κοινωνική Υπευθυνότητα, ιδιαίτερα των νέων, αλλά και,
Να προωθήσουν: την Κοινωνική Εργασία, στην σημερινή οικονομική συγκυρία.
Ο μετασχηματισμός της κοινωνικής πολιτικής είναι μια από τις θεμελιώδεις συνιστώσες μετάβασης από την «ιδεολογία της απόγνωσης» στην «ιδεολογία της ελπίδας» και ουσιώδης όρος συγκρότησης του σύγχρονου προοδευτικού ρεύματος σκέψης και πολιτικής πρακτικής. Εκείνοι που πραγματικά αρνούνται την Ελπίδα είναι εκείνοι που δημιουργούν και συντηρούν έναν κλειστό και μέτριο κόσμο.

Παναττική σταση εργασίας ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ την Πέμπτη 25/11/2010 από τις 12:00 μέχρι λήξη ωραρίου

Απόφαση Γ.Σ.Ε.Ε. - Α.Δ.Ε.Δ.Υ. για Παναττική στάση εργασίας στις 25/11/2010 - 12.00 με λήξη ωραρίου - συλλαλητήριο διαμαρτυρίας ώρα 13.00 στην Πλ. Κλαυθμώνος και 24ωρη Πανελλαδική απεργία στις 15/12/2010
Κοινή σύσκεψη των προεδρείων της Γ.Σ.Ε.Ε. και της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. πραγματοποιήθηκε σήμερα 18/11/2010 στα γραφεία της Συνομοσπονδίας.
Οι δυο τριτοβάθμιες συνδικαλιστικές οργανώσεις, στο πλαίσιο συντονισμού της δράσης τους για την απόκρουση και την ακύρωση κάθε πολιτικής που πλήττει τον κόσμο της εργασίας τους συνταξιούχους και τους ανέργους και αντιδρώντας στα νέα μέτρα, που περιλαμβάνονται στον κρατικό προϋπολογισμό του 2011 στον οποίο προβλέπονται νέες περικοπές εισοδημάτων, νέα φορολογικά βάρη και νέα υποβάθμιση ασφαλιστικών και κοινωνικών δικαιωμάτων, αποφάσισαν εκτός από την πραγματοποίηση 24ωρης Γενικής Απεργίας στις 15 Δεκεμβρίου, να προχωρήσουν μεταξύ άλλων και σε τρίωρη παναττική στάση εργασίας στις 25 Νοεμβρίου, 12.00 με λήξη ωραρίου και 13.00 μ.μ. συλλαλητήριο διαμαρτυρίας την ίδια ημέρα στην πλατεία Κλαυθμώνος
Στο διεκδικητικό πλαίσιο των κινητοποιήσεων είναι: η διατήρηση των θέσεων εργασίας, μέτρα για την αντιμετώπιση της ανεργίας, διαφύλαξη του θεσμού των συλλογικών συμβάσεων και ενίσχυση του εισοδήματος ιδιαίτερα χαμηλόμισθων και χαμηλοσυνταξιούχων, με προτεραιότητα την επαναχορήγηση της 13ης και 14ης σύνταξης, καθώς και προστασία των δημόσιων και κοινωνικών αγαθών.
Στις παράλληλες δράσεις της Γ.Σ.Ε.Ε. και της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. περιλαμβάνονται περιφερειακές συσκέψεις σ’ όλη την Ελλάδα, σύσκεψη ομοσπονδιών με εργατικά κέντρα του λεκανοπεδίου, καθώς και γενικό συμβούλιο της ΓΣΕΕ στις 4/12/2010. Η ΓΣΕΕ και τα συνδικάτα θα συνεχίσουν τις κινητοποιήσεις τους όσο συνεχίζονται οι νεοφιλελεύθερες και αντεργατικές πολιτικές.

Ανώνυμοι άνεργοι

Κίνηση για την δημιουργία θέσεων εργασίας
μέσα από την ίδρυση σωματείου και συνεταιρισμού ανέργων
Ανακοίνωση – Κάλεσμα
Καλούμε όσους θέλουν να συμμετάσχουν στην Κίνησή μας
και τους βρίσκει σύμφωνους η ανακοίνωσή μας αυτή
να συνταχθούν μαζί μας.
Ενωμένοι διεκδικούμε νέες θέσεις εργασίας και καλύτερη ποιότητα ζωής
Διαδώστε – κοινοποιήστε το παρόν και σε άλλους
Επιδιώκουμε την δημιουργία θέσεων εργασίας μέσα από την ίδρυση συνεταιρισμού ανέργων, ενός Συνεταιρισμού στον οποίο θα μπορούν να συμμετέχουν ισότιμα, ελευθέρα και κυρίως ανέξοδα όσοι άνεργοι, καταγραμμένοι και ακατάγραφοι, το επιθυμούν.
Η Κίνηση Ανώνυμοι Άνεργοι για την δημιουργία Συνεταιρισμού Ανέργων δεν αποσκοπεί σε φιλανθρωπία ή ελεημοσύνη και δεν ενέχει πολιτική ή άλλη σκοπιμότητα, αλλά καθαρά καταθέτει δημόσια κοινωνική επιχειρηματική πρόταση προς ανέργους, και άλλους ενδιαφερομένους που ενδιαφερονται για την δημιουργία θέσεων εργασίας, την αντιμετώπιση της ανεργίας, την οικονομική, κοινωνική και πολιτισμική ανάπτυξη και πρόοδο, την καλύτερη ποιότητα ζωής.
Ο Συνεταιρισμός θα λειτουργεί ως επιχείρηση με πολυσυμμετοχική βάση, και σ’ αυτόν θα μπορούν να συμμετάσχουν υπό όρους, εκτός των ανέργων, και α) εργαζόμενοι: ανασφάλιστοι, ωρομίσθιοι, ημιαπασχολούμενοι, συμβασιούχοι, εποχιακοί, όσοι δεν έχουν 12μηνη συνεχή εργασία η εργάζονται υπό επισφαλές εργασιακό καθεστώς, αμειβόμενοι με λιγότερο μισθό, ενοικιαζόμενοι εργαζόμενοι β) με συμβουλευτική σχέση: εργαζόμενοι και συνταξιούχοι, εφόσον δεν στερούν θέσεις εργασίας από ανέργους, και γ) υπό όρους: επιχειρήσεις, επιχειρηματίες, χρηματοδότες, χορηγοί, διαφημιστές, διαφημιζόμενοι, υποστηρικτές, επενδυτές και όποιος το επιθυμεί, για οποιοδήποτε θεμιτό λόγο, στόχο και σκοπό.
Για την επίτευξη των σκοπών του ο Συνεταιρισμός θα επιδιώκει συνεργασίες και συμπράξεις με επιχειρήσεις, φορείς, χορηγούς και άλλους, θα διοργανώνει πρωτότυπες και καινοτόμες δράσεις κατά της ανεργίας, θα αναζητά και θα βρίσκει εργασίες, επιχειρηματικές ευκαιρίες, ανεκμετάλλευτες παραμέτρους και δυνατότητες στο οικονομικό γίγνεσθαι, καινοτόμους και πρωτότυπους τρόπους και μεθόδους ανάπτυξης. Και μέσα από αυτές τις διεργασίες θα δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίες, μόνιμες ή προσωρινές, και θα αποκομίζονται αποδόσεις και οφέλη από παραγόμενα πρωτογενή και συγγενή δικαιώματα προς το συμφέρον των συμμετεχόντων ανέργων και για την ανάπτυξη και πρόοδο του Συνεταιρισμού.
Παράλληλα και η καλή συνεργασία με τους συμμετέχοντες, οι οποίοι θα απολαμβάνουν και δευτερογενή οφέλη, πχ διαφήμιση, αναγνωσιμότητα, φήμη, θα βοηθήσουν πολλαπλά στην ανάπτυξή του Συνεταιρισμού.
Σε πρώτο στάδιο, θα πραγματοποιηθούν ενέργειες και εκδηλώσεις για την ενημέρωση ανέργων καθώς και όσων άλλων ενδιαφέρονται να συμμετάσχουν στον Συνεταιρισμό Ανέργων, αλλά και για την ευαισθητοποίηση πολιτικών, φορέων, κοινωνικών ομάδων, επιχειρήσεων και άλλων. Θα καταγραφούν οι αντιδράσεις και οι διαφορετικές θέσεις και απόψεις καθώς και οι όποιες προτάσεις και ιδέες.
Στη συνεχεία, θα πραγματοποιηθούν συναντήσεις των ενδιαφερομένων ανέργων και η ίδρυση Σωματείου Ανέργων, για να μπορούν οι άνεργοι να έχουν φωνή και να μπορούν να εκπροσωπούνται, να ενεργούν συλλογικά, να διεκδικούν και να προστατεύουν τα δικαιώματα τους.
Στη συνέχεια το Σωματείο των Ανέργων θα είναι αυτό το οποίο θα θέσει, συλλογικά πλέον, τις βάσεις, με διαφανείς και ξεκάθαρες διεργασίες, για την ίδρυση του Συνεταιρισμού Ανέργων ως νομικού προσώπου και οικονομικής οντότητας, στον οποίο θα συμμετέχουν ισότιμα άνεργοι, και άλλοι. Το Σωματείο, και μέχρι την ίδρυση του Συνεταιρισμού, θα μπορεί να αναζητά έσοδα και να προβαίνει σε συνεργασίες για τον προσπορισμό εσόδων προκειμένου να χρηματοδοτήσει την ίδρυσή του.
Να σημειώσουμε και να τονίσουμε ιδιαίτερα, ότι, μέχρι σήμερα όλοι, εργαζόμενοι επιχειρηματίες και επιχειρήσεις, έχουν αναπτύξει σωματειακή και συνδικαλιστική δράση και εκπροσωπούνται με κάθε βαθμού και τάξης οργανώσεις, ομοσπονδίες, επιμελητήρια και ανώτερα διοικητικά όργανα. Όλοι πλην των ανέργων! Γιατί;
Αυτό το γιατί θέλουμε να καταδείξουμε και να καταρρίψουμε, με την ίδρυση Σωματείου και Συνεταιρισμού Ανέργων.
Τα μέχρι σήμερα δεδομένα από την αντιμετώπιση της ανεργίας συνηγορούν, κατά πολλούς, υπέρ του ότι η ανεργία αποτελεί τεχνητό πρόβλημα που ευνοεί μικρή μερίδα του πολιτικοκοινωνικού κατεστημένου και αποτελεί εργαλείο εκμετάλλευσης προς πλουτισμό, απόκτησης πολιτικής και άλλης δύναμης και επιρροής, απόκτησης του ελέγχου ευάλωτων κοινωνικών ομάδων, επιβολής καθεστωτικών πολιτικών επιλογών κλπ.
Βεβαία, θα αντιτείνουν κάποιοι, η ανεργία είναι κατάσταση προσωρινή και εύκολα μεταβλητή, και δεν είναι δυνατή η διατήρησή της για συνδικαλιστικούς ή άλλους οργανωτικούς λόγους.
Η ανάγκη επιβίωσης δεν επιτρέπει πολυτέλειες και ως εκ τούτου κάθε άνθρωπος είναι αναγκασμένος να εργάζεται. Δεν πρέπει όμως να παραγνωρίζουμε ότι ένα μεγάλο μέρος των εργαζομένων είναι, κατά περίπτωση εν δυνάμει άνεργοι, υποψήφιοι άνεργοι, καθώς κάθε εργασία -εκτός, ίσως, από αυτές του δημοσίου- είναι, τύποις, προσωρινή και κατά περίπτωση επισφαλής, ιδίως στην εποχή μας, σήμερα!
Αλλά και η διάρκειά της κάθε εργασίας, αν και φαινομενικά συνεχής, εν τούτοις παραμένει σε ευρύτερα πλαίσια προσωρινή, εξαρτώμενη από ποικίλου χαρακτήρα διαρκείς σιωπηρές ανανεώσεις και συμβάσεις που επιβάλλονται εξ ανάγκης, με διαφόρους σύννομους(;) εύληπτους αλλά και ενίοτε με εκβιαστικούς, για τον εργαζόμενο, τρόπους.
Και είναι μεγάλο το κομμάτι αυτό των εργαζομένων που έχει επισφαλή εργασία και που εξαρτάται από τις εκάστοτε οικονομικές και πολιτικοκοινωνικές συνθήκες, και πάνω απ’ όλα, από την άποψη και τις επιδιώξεις του κάθε επιχειρηματία. Επιπλέον, είναι αρκετά μεγάλο και το ποσοστό εκείνων των εργαζομένων που δεν έχουν συνεχή εργασία, αλλά περιστασιακή ή ελλιπή, και συντηρούν την λεγόμενη κυλιομένη ανεργία, που ωστόσο δεν αποτελεί μετρίσιμο ποσοστό αλλά είναι εμφανείς οι συνέπειές της στο όλο σύστημα της εργασίας.
Τέλος, αν σ΄ όλα αυτά προσθέσουμε και την ακατάγραφη ανεργία και την επισήμως καταγεγραμμένη, τότε αντιλαμβανόμαστε ότι η ανεργία, και η έλλειψη εργασίας, είναι σοβαρό και συνεχώς εντεινόμενο πρόβλημα και για την κοινωνία και για το μέλλον των νέων.
Κατόπιν τούτου, θεωρούμε ότι οποιαδήποτε ενέργεια αποσκοπεί στην λύση του πρέπει εκ των πραγμάτων να είναι κατ΄ αρχάς ευπρόσδεκτη. Όλα τα άλλα αποτελούν «προφάσεις εν αμαρτίαις» με περαιτέρω σκοπό την συντήρηση και διατήρηση του προβλήματος προς όφελος επί μέρους συμφερόντων.
Άλλωστε είναι εύκολο να αποδειχθεί ότι η ανεργία, αφενός μεν αποτελεί τεχνητό οικονομικό και κοινωνικό φαινόμενο και αφετέρου αποτελεί πρόσφορο εργαλείο εκμετάλλευσης, ελέγχου, ενίοτε και εκβιασμού, ενός μεγάλου μέρους του πληθυσμού που παραμένει οικονομικά ευάλωτο. Τα κερδη αποκομίζουν, πέρα βέβαια από τους εργοδότες, το ισχύον καθεστώς, το οικονομικοπολιτικό κατεστημένο, όλες ανεξαιρέτως οι πολιτικές παρατάξεις, συντεχνίες, μέχρι και οργανώσεις εργαζομένων. Ανάμεσα σε αυτούς, μπορούμε να διακρίνουμε πολιτικούς σχηματισμούς που συνειδητά και για δικούς τους λόγους ύπαρξης, επιδιώκουν και συντηρούν, αφανώς βέβαια, την ανεργία καθώς και άλλους που επιθυμούν την παραμονή των εργατών στο ίδιο επίπεδο, δηλαδή για πάντα εργάτες!
Όλοι αυτοί, λοιπόν, έχουν κάθε συμφέρον να επενδύουν και να ποντάρουν στην ανεργία και την ύπαρξή της, εκμεταλλευόμενοι την ανασφάλεια των εργαζομένων, τις ανησυχίες των γονέων για το μέλλον των παιδιών τους και τα σαθρά κοινωνικά φαινόμενα προκειμένου να διατηρήσουν το όλο ή μέρος των κεκτημένων τους, να συντηρούν τις μικροπολιτικές επιδιώξεις και να ικανοποιούν τις όποιες (ανθρώπινες ή και κομματικές) μικρότητές τους.
Εμείς πιστεύουμε ότι το πρόβλημα της ανεργίας μπορεί να λυθεί μονό με συνεργασία και όχι με μονομερείς, και συχνά ύποπτες, ενέργειες μεμονωμένων φορέων. Ως εκ τούτου είμαστε ανοικτοί σε οποιαδήποτε πρόταση και συνεργασία, για οποιοδήποτε θεμιτό λόγο, στόχο και σκοπό.
Για να συμμετάσχετε στην Κίνηση επωνύμως ή ανωνύμως, για να εκφράσετε τη γνώμη, τη θέση και την άποψή σας, για να καταθέσετε προτάσεις και σκέψεις, για υποστήριξη, χορηγία, διαφήμιση ή πρόταση συνεργασίας, για να λαμβάνετε ενημερώσεις, για πληροφορίες, διευκρινίσεις και οτιδήποτε άλλο, παρακαλούμε επικοινωνήστε μαζί μας.
Ανώνυμοι Άνεργοι
Υπεύθυνος επικοινωνίας: Ιωάννης Σ. Στεφάνου
Γ. Παπαμιχαήλ 35, 189 00 ΣΑΛΑΜΙΝΑ. Τηλ. 210 46 53 504 και 69 78 157 451
Ιστολόγιο: http://anonymoi-anergoi.blogspot.com Ημέηλ: a-anergoi@in.gr
Κλήση χωρίς χρέωση από σταθερό στο 69 78 157 451, μόνο 8.30-10 π.μ.
Χορηγός και τεχνικός σύμβουλος της Κίνησης είναι η επιχείρηση
Τρωξάρτης επιχειρήσεις Σαλαμίνας
«Αιχμή» παροχή επιχειρηματικών συμβουλών και συμβουλών διαχείρισης
«Θάσσων» ιδιωτική ταχυδρομική υπηρεσία, διανομή διαφημιστικού υλικού,
η οποία έχει αναλάβει και την ευθύνη για την διανομή και διεκπεραίωση του παρόντος, και την γραμματειακή υποστήριξη της Κίνησης.

Μπράβο σε τέτοιες πρωτοβουλίες! Όλοι μαζί πρέπει να τους πόυμε ότι δεν τα φάγαμε μαζί! Τα φάγανε μόνοι τους!. κ. Πάγκαλε Μαζί τα φάγατε..

Λ. Κατσέλη: Όχι σε άκριτη απόκλιση των επιχειρησιακών από τις συλλογικές συμβάσεις

Αντίθετη σε «μία γενικευμένη, άκριτη και χωρίς περιορισμούς» απόκλιση των επιχειρησιακών συμβάσεων από τις κλαδικές εμφανίζεται η υπουργός Εργασίας Λούκα Κατσέλη, σε άρθρο της στο «Βήμα της Κυριακής».
Με αφορμή τις διαβουλεύσεις που είναι σε εξέλιξη με την τρόικα για το ζήτημα αυτό, η κ. Κατσέλη σημειώνει πως μία τέτοια εξέλιξη «όχι μόνο δεν θα βελτίωνε την ανταγωνιστικότητα και τη συνολική θέση των επιχειρήσεων, αλλά θα δημιουργούσε συνθήκες αθέμιτου ανταγωνισμού μεταξύ τους».
Επίσης, σημειώνει, εμπεριέχει τον κίνδυνο «να οδηγήσει σε εκτεταμένη μείωση των μισθών στον ιδιωτικό τομέα», κάτι, που όπως αναφέρει, θα είχε επιπτώσεις στο τζίρο της αγορά και της γενικότερης οικονομικής δραστηριότητας.
Η υπουργός υπογραμμίζει, «θα επέφερε τον αργό θάνατο του συστήματος των συλλογικών διαπραγματεύσεων σε εθνικό και κλαδικό επίπεδο, που η εμπειρία στη χώρα μας όλα αυτά τα χρόνια έχει αποδείξει ότι έχει δράσει ευεργετικά, διατηρώντας την κοινωνική συναίνεση και την εργασιακή ειρήνη».
Όπως αναφέρει η κ. Κατσέλη, η μειωμένη ανταγωνιστικότητα των ελληνικών επιχειρήσεων δεν οφείλεται στους μισθούς, ούτε στο καθεστώς των συλλογικών διαπραγματεύσεων.
Σύμφωνα με την ίδια, το κύριο αίτιο είναι «το υψηλό μη μισθολογικό κόστος εργασίας στο οποίο συμπεριλαμβάνονται το υψηλό φορολογικό βάρος και η σημαντική επιβάρυνση εργαζομένων και κυρίως εργοδοτών από τις εισφορές Κοινωνικής Ασφάλισης». Επικαλείται δε και σχετικά στοιχεία του ΟΟΣΑ.
Η υπουργός σημειώνει ότι «σε αυτό το βάρος πρέπει να προστεθεί και το κόστος της απερίγραπτης γραφειοκρατίας σχετικά με την αδειοδότηση και λειτουργία των επιχειρήσεων και τη διαχείριση του ανθρώπινου δυναμικού».
Γι' αυτό, αναφέρει, «το ζητούμενο πάνω απ' όλα είναι να προχωρήσουμε αποτελεσματικά σε όλες εκείνες τις αλλαγές που βελτιώνουν την άσκηση της επιχειρηματικότητας, που ενισχύουν την παραγωγικότητα, που μειώνουν το κόστος λειτουργίας των επιχειρήσεων, που προωθούν την αναδιάρθρωση της παραγωγικής βάσης της χώρας».
«Και αυτό», τονίζει, «μπορεί να γίνει μόνο με εξασφάλιση της εργασιακής ειρήνης και εδραίωση μιας κουλτούρας διαλόγου και συνευθύνης εργοδοτών και εργαζομένων».
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Μπήκαν στην πόλη οι οχθροί